بررسی الگوهای علائم بالینی در یکصد بیمار مبتلا به اختلال تبدیلی و پیگیری یک ساله آنها در فرهنگ آذربایجانی

زمینه و هدف: طبیعت اختلال تبدیلی که به آن هیستری تبدیلی نیز گفته می‌شود، با علائم متغیر و چند شکلی نزدیک به هزار و پانصد سال است که نظر پزشکان را به خود مشغول کرده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی الگوی علائم بالینی در یکصد بیمار مبتلا به اختلال تبدیلی و پیگیری یک‌ساله آنها در فرهنگ آذربایجانی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تجربی و آینده‌نگر ابتدا پس از ارزیابی این صد بیمار و تفکیک و حذف اختلالات روانی شبیه به آن (اختلال ساختگی و تمارض) براساس ملاک‌های تشخیصی قطعی چهارمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری، اختلالات روانی تشخیص و در بررسی گنجانده شد و همه صد بیمار مورد مقایسه طبی، نورولوژیکی و ارزیابی روانپزشکی قرار گرفتند؛ در پایان فرم مخصوص با دوازده ملاک استخراج شده از منابع معتبر برای آنها تکمیل گردید؛ بررسی هوش بیماران نیز بر اساس آزمون ریون انجام گرفت. یافته‌ها: شایعترین الگوی علائم بالینی بیماران مبتلا به‌ اختلال‌ تبدیلی ‌حمله‌ افتادن‌ (31%) و بعد از آن به ترتیب پارزی و پلژی (29%) و تشنجات کاذب (26%) بود. شایعترین عوامل تشدیدکننده، تنش‌های فامیلی (38%)، اشتغال (20%)، فقدان (16%) و مسائل جنسی و نازایی بود. اختلال شخصیت در 37% از افراد وجود داشت که شایعترین آنها اختلال شخصیت هیستریونیک بود؛ اختلالات طبی همراه 10% و اختلال نورولوژیکی همراه با این بیماری 4/2% بود. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های مطالعه حاضر و ملاحظه یافته‌های قبلی که یک سوم اختلال تبدیلی تشخیص ناشی از علل عضوی مثل اپی‌لپسی، فلج‌های ناگهانی، میاستنی گراو، میوپاتی تیروئید و پولیومیوزپس بوده است، توصیه می‌شود قبل از تشخیص‌گذاری اختلال تبدیلی، علل عضوی رد شود.